Bildim ki çok kolaymış ölüymüş gibi yaşamak. Gömmek kendini hayatın rutinliğine...
Bildim ki çok acı verirmiş tekrar hayata dönmek. Kırmak kabuğunu, izin vermek birilerine...
Ve artık eminim ki; ölerek yaşamak istemiyorum daha fazla.
Pazar, Nisan 04, 2010
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
İnleyen Nağmeler
Create a playlist at MixPod.com
2 Response to Samimi Beyanatlar Silsilesi no:8
İnsan hiç tanımadığı birini sevebilir mi? Böyle
uzaktan uzağa, dokunmadan, konuşmadan sadece sevebilir mi? "Olmaz öyle şey" deme sakın. Ben bu çocuğun gülüşünü, onun uyku hallerini, samimi itiraflarını seviyorum. Garip!
"Olmaz öyle şey" denir mi böylesine samimi bir beyanata? Üstelik senden daha fazla katılırım sana. Zira en çok hiç tanımadıklarımızı severiz kolayca. Halbuki; belki de dokunsak, konuşsak sevgimizin aslında fazla olduğunu anlarız o kişiye.
Yine de bana gelirsek, tanınmadan eşlik ediliyor olmanın verdiği hissin oldukça güzel olabileceğini keşfettim bu gece. Teşekkür ederim!
Yorum Gönder